Tom I uzupełnienie - 1992 r. , 323 s.

Tom II uzupełnienie - 1993 r. , 437 s.

Tom I - reprint z 1937 r. , 291 s.

Tom II -  reprint z 1937 r. , 300 s.

Tom III - reprint z 1937 r. , 299 s.

Tom VIII - reprint z 1937 r. , 336 s.

Tom IX - reprint z 1937 r. , 332 s.

Wydanie prac dotychczas drukiem ogłoszonych. Pisma zbiorowe Józefa Piłsudskiego – dziesięciotomowy zbiór pełnej, opublikowanej spuścizny piśmienniczej Józefa Piłsudskiego, wydany w latach 1937–1938 przez Instytut Józefa Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski.Wszystkie dokumenty opublikowane w powyższym wydawnictwie (wraz z dodatkowymi tomami) zostały zawarte również w Pismach zbiorowych. Ponadto uwzględniono prace nie ogłoszone przed 1937 rokiem w żadnym wydaniu książkowym. W Pismach zbiorowych nie znalazła się natomiast ta grupa listów Piłsudskiego, które publikowane były w tym czasie przez czasopismo „Niepodległość”, jako że były przeznaczone do specjalnego wydawnictwa. Listy te pochodziły z lat 1892–1904. Struktura Pism jest chronologiczna. Odmiennie niż w pierwotnym zbiorze całość twórczości Piłsudskiego podzielono na 9 okresów, zawartych w poszczególnych tomach. Tom 10. zawiera: spis tytułów, skorowidz (indeks) rzeczowy, opracowany przez Henryka Wereszyckiego, skorowidz osób, skorowidz miejscowości oraz uzupełnienia i erratę (skorowidz nazwisk i miejscowości zamieszczony był w każdym tomie). Wewnątrz poszczególnych tomów granice czasowe zostały przesunięte, w niektórych zaś określone całkiem na nowo, co zostało szczegółowo opisane we wstępie do każdego tomu. W każdym tomie znajdowało się zdjęcie Józefa Piłsudskiego z opisywanego okresu, wydrukowane na papierze kredowym, ponadto Pisma zawierają fascimile podpisów, rękopisów, mapy i tabele. Każdy tom Pism zbiorowych był redagowany przez jednego redaktora, który napisał wstęp do tomu, opracował przypisy, zapewnił kompletność materiału oraz wiarygodność tekstów: Leon Wasilewski opracował tom I i II, Wacław Lipiński (dyrektor Instytutu Józefa Piłsudskiego) – tom III i IV, Kazimierz Świtalski tomy V, VI, VIII i IX tom VII, zawierający Rok 1920, redaktora nie miał, ponieważ, podobnie jak i w „Pismach – Mowach – Rozkazach” ukazał się bez szczegółowego opracowania. Sekretariat wydawnictwa prowadził Stanisław Giza. Sekretariat znajdował się przy Alejach Ujazdowskich 1 w Warszawie.