Wzbogaciwszy się na złocie wydobywanym nad jeziorem Tajmyr, Pitt Hardful, niegdysiejszy więzień nr 13 - Eryk Stefan, wybudował willę i zajął się działalnością biznesową. Tymczasem odrzucona przez niego Elza Tornwalsen, swego czasu ukrywająca się pod nazwiskiem Otto Lowe jako majtek na ,,Witeziu", porzuciła rodzinne Lofoty, aby zdobyć wykształcenie, i została znaną pływaczką. Wszystko mogłoby wskazywać na to, że historie tych dwojga ludzi dobiegną końca daleko od siebie, jednakże los niespodziewanie łączy ich drogi raz jeszcze, gdy Pitt postanawia powrócić do roli ,,białego kapitana" i kontynuować rozpoczęte na Tajmyrze dzieło resocjalizacji, tym razem biorąc na cel nie byłych więźniów, ale ludzi średniego stanu, przesiąkniętych trucizną niesprawiedliwej cywilizacji. Czy spotykając się po latach, Pitt i Elza rozpoznają w sobie nawzajem tych samych ludzi, których żegnali, czy też kogoś zupełnie innego? Czy ich serca, zbłąkane okręty, będą miały dość sił, by wypłynąć z mgły i razem kontynuować żeglugę do wspólnego celu?