Ojcowie Apostolscy – najstarsze pokolenie pisarzy wczesnochrześcijańskich, którzy tworzyli bezpośrednio po czasach apostolskich (przełom I i II wieku, pierwsza połowa II wieku). Ojcowie Apostolscy powoływali się na autorytet apostołów Chrystusa, a niektórzy z nich byli bezpośrednimi uczniami apostołów (zwłaszcza apostoła Jana). Nie byli oni zawodowymi pisarzami, ani teologami, ich pisma nie pretendują do kanonu Biblii. Twórczość Ojców Apostolskich obejmuje kilka dzieł (głównie listów poruszających sprawy dyscyplinarne), które poprzedzają działalność apologetów (od 2 poł. II wieku). Wspomina o nich Codex Sinaiticus - jeden z najważniejszych manuskryptów Nowego Testamentu, jednak nazwa Ojcowie Apostolscy używana była powszechnie dopiero od XVII wieku. Patrolog Cotelier, kierując się podobieństwem zachodzącym pomiędzy listami apostołów a pismami wczesnych teologów chrześcijańskich, stwierdził w 1672 roku, że teksty Ojców Apostolskich są wzorowane na listach pisanych przez apostołów. Autora Didache. Hermasa, autora Pasterza. św. Klemensa I, papieża. św. Ignacego Antiocheńskiego Papiasza. św. Polikarpa ze Smyrny. Autora Listu Barnaby.