Gibess Stanisław Cezary (1890–1927), działacz niepodległościowy, oficer Wojska Polskiego, ochotnik z 1920 roku, instruktor harcerski, autor cenionych podręczników harcerskich.

Urodził się 22 lipca 1890 roku w Piotrkowie. Jego rodzicami byli Józef i Jadwiga z domu Jacewska. Ukończył siedmioklasową Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców miasta Warszawy. W 1910 roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej. We Lwowie związał się z ruchem niepodległościowym i skautowym. Należał do tajnej organizacji wojskowej „Armia Polska”, a później do Polskich Drużyn Strzeleckich, których był współorganizatorem. Był również aktywnym członkiem tajnej organizacji młodzieży zarzewiac- kiej „Legia Niepodległości”. Ukończył szkołę rekrucką Armii Polskiej, która działała od października do listopada 1910 roku, a następnie szkołę instruktorską (oficerską), funkcjonującą od końca 1910 do 15 czerwca 1911 roku.

Współpracował z Andrzejem Małkowskim przy zakładaniu pierwszych drużyn lwowskich. Należał do pierwszego zastępu instruktorskiego członków grona nauczycielskiego „Sokoła-Macierzy” i prowadził zajęcia na pierwszym kursie w „Sokole-Macierzy” kierowanym przez Jerzego Grodyńskiego. W marcu 1911 roku został przydzielony do drużyny im. K. Chodkiewicza, zorganizowanej z młodzieży wchodzącej w skład Oddziałów Ćwiczebnych. Od 22 maja był zastępcą Franciszka Kapałki drużynowego II Lwowskiej Drużyny Skautowej.

W 1911 roku ukończył pierwszy kurs skautowy w Skolem. Od 24 grudnia 1912 do lata 1914 roku był drużynowym IV Lwowskiej Drużyny Skautowej, którą postawił na bardzo wysokim poziomie ideowym i technicznym.