Część 2  - 1992 r. 352 str.

Część 3 - 1992 r. 292 str. 

Część 4 - 1992 r. 309 str.

Stanisław Kostka Potocki herbu Pilawa, pseud. i krypt. Autor „Świstka krytycznego”; Jan Wit...; N. P. W. M. B. S. P.; S. P.; Un Polonais; W. (Wieśniak), (ur. w listopadzie 1755 w Lublinie, zm. 14 września 1821 w Wilanowie) – polski polityk, hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1], senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego w 1807 roku[2], asesor sejmiku powiatowego warszawskiego w 1809 roku[3], członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku[4], generał major artylerii koronnej w latach 1790–1792, poseł, członek Stronnictwa Patriotycznego na Sejmie Czteroletnim, działacz oświatowy, wolnomularz, prezes Rady Stanu i Rady Ministrów Księstwa Warszawskiego, prezes Senatu Królestwa Polskiego w latach 1818–1821, minister prezydujący w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego od grudnia 1815 roku do grudnia 1820 roku[5], głośny mówca i krytyk literacki, publicysta, historyk kultury, pamiętnikarz, poeta, dramatopisarz i tłumacz.