Zygmunt Noskowski – polski kompozytor, dyrygent i pedagog, wykształcił wielu znakomitych kompozytorów, m.in. Karola Szymanowskiego, Mieczysława Karłowicza, Ludomira Różyckiego, Grzegorza Fitelberga, Wacława Lachmana i Apolinarego Szelutę. W latach 1864-1867 studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie grę na skrzypcach u Apolinarego Kątskiego oraz kontrapunkt u Stanisława Moniuszki; studia te ukończył z drugą nagrodą. Od roku 1867 grał w orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie, a w latach 1871-1872 uczył muzyki w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych. Stworzył tu system zapisu nutowego dla niewidomych (nie zachował się). Od roku 1870 był krytykiem muzycznym „Kuriera Warszawskiego”. Działał społecznie w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W 1872 otrzymał stypendium Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i w grudniu tego roku wyjechał do Berlina, gdzie w Akademie der Künste podjął studia kompozycji u Friedricha Kiela. W trakcie tych studiów skomponował m.in. Variationen und Fuge über ein Thema von I.B. Viotti na kwartet smyczkowy (dedykowane Kielowi), a od 1874 pracował nad I Symfonią A-dur, którą przedstawił na publicznym koncercie w Berlinie w kwietniu 1875 jako swą pracę dyplomową. Dzieło to zostało dobrze przyjęte zarówno przez krytykę, jak i publiczność. Po powrocie do Warszawy Noskowski urządził 10 XI 1875 w sali Resursy Obywatelskiej koncert kompozytorski. W programie, obok I Symfonii znalazła się m.in. uwertura Morskie Oko, która osiągnęła spory sukces. Fiaskiem natomiast zakończyły się starania Noskowskiego o znalezienie w Warszawie stałego zatrudnienia. Dzięki rekomendacji Friedricha Kiela uzyskał w końcu posadę miejskiego dyrektora muzyki i dyrektora (a także dyrygenta) Towarzystwa Śpiewaczego „Bodan” w Konstancji, dokąd udał się prawdopodobnie z końcem roku 1875, poślubiwszy Stanisławę Segedy, absolwentkę klasy fortepianu w Warszawskim Instytucie Muzycznym. Działalność Noskowskiego w Konstancji przypadła na lata 1876-1880. Pod jego dyrekcją Towarzystwo Śpiewacze „Bodan” osiągnęło status najlepszego zespołu chóralnego w Badenii, a on sam zyskał znaczny autorytet wśród muzyków i uznanie Wielkiego Księcia Fryderyka I Badeńskiego. Stabilizacja materialna i rodzinna (27 IX 1876 urodził się tu najstarszy syn kompozytora Tadeusz Noskowski), umożliwiła intensywną pracę twórczą. ! Uwagi: Strony z podkreślonymi fragmentami. Strony poplamione i pożółkłe. Oprawa zniszczona na rogach. Blok książki spójny, druk czytelny.