Jeszcze czterdzieści lat temu opis sfery publicznej odwołuje się przede wszystkim do instytucji, praw, partii, związków zawodowych, ideologii, interesów i wyborców, a politykę kojarzono ze sprawowaniem władzy. Dziś scena zapełniła się nowymi aktorami, takimi jak ruchy społeczne, grupy nacisku, organizacje pozarządowe i inicjatywy obywatelskie, których podstawowym celem działania jest reprezentacja tożsamości i wartości danej grupy oraz wprowadzanie nowych problemów do dyskursu publicznego; konflikt polityczny dotyczy bardziej sfery wpływu na władzę niż mechanizmów jej sprawowania. W odpowiedzi na te zmiany politolodzy zwrócili się ku innym dziedzinom nauki, takim jak kulturoznawstwo, psychologia czy językoznawstwo. Antropologia i politologia bez wątpienia dzielą pola zainteresowań i wrażliwość, a powiązania między nimi zasługują na dalsze studia, do których – mam nadzieję – przyczyni się niniejszy tom. Znajdziecie w nim Państwo analizy przypominające, że życie społeczne i publiczne, tam gdzie chodzi o ciągłość i trwanie instytucji i reguł, ewoluuje wokół reprezentacji wspólnych wartości – poprzez symbole, mity i rytuały. Prześledzenie ich centralnej i konstytutywnej roli w różnych systemach politycznych i w różnych czasach pokazuje, że antropologia polityki może być podejściem, które pozwala uzupełnić naszą wiedzę na temat współczesnego świata.