Miłość sztuka i nienawiść O Katarzynie Kobro i Władysławie Strzemińskim

Nika Strzemińska, właśc. Jakobina Ingeborga Strzemińska (ur. 6 listopada 1936 w Łodzi, zm. 13 października 2001 w Warszawie) – polska lekarka, psychiatra, pisarka, propagatorka sztuki swoich rodziców, twórców światowego modernizmu: rzeźbiarki Katarzyny Kobro i malarza Władysława Strzemińskiego.

Nika Strzemińska z matką (1938)

Kilka lat po zakończeniu II wojny światowej spędziła w Domu Wychowawczym dla Dziewcząt im. Maksyma Gorkiego przy ul. Krajowej 15 w Helenówku w Łodzi (przed wojną był to internat dla żydowskich dzieci).

W latach 1955–1960 studiowała na Akademii Medycznej w Łodzi (1961 – dyplom lekarski), natomiast w latach 1961–1965 na Uniwersytecie Łódzkim (1965 – dyplom z antropologii). Pracowała w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, gdzie w 1971 uzyskała specjalizację w dziedzinie psychiatrii, a w 1974 stopień doktora (praca doktorska Współzależność pewnych cech antropometrycznych z przebiegiem schizofrenii). Jako lekarz okrętowy (pierwsza kobieta w historii Polski) pływała na polskich statkach handlowych (przez 17 lat). Pracowała m.in. w Szpitalu Tworkowskim, współpracowała z Polską Fundacją Alzheimerowską.