Roman Poplewski (ur. 6 marca 1894 w Rychtalu, zm. 14 listopada 1948 w Warszawie) – polski lekarz, anatom.
Syn ziemianina Ludwika Poplewskiego i jego żony Praksedy Weinhold-Rakoczy. Studia odbył i ukończył w Szwajcarii, gdzie w Genewie otrzymał dyplom lekarski w roku 1919. Następnie podwyższał swoje wykształcenie studiując w Paryżu, w Warszawie, Lipsku, Wrocławiu, Londynie i w Berlinie. W 1927 w Genewie otrzymał tytuł doktora medycyny.

W tym też czasie w latach 1919-1929 podjął pracę w Zakładzie Anatomii Opisowej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie był asystentem profesora anatomii i antropologii Edwarda Lotha, a w roku 1929 już jako zastępca profesora kierował Zakładem Anatomii Opisowej na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie.

W roku 1930 uzyskał habilitację na Wydziale Lekarskim UW, następnie został w roku 1931 mianowany profesorem nadzwyczajnym anatomii prawidłowej zwierzęcej na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego.

Po wojnie w roku 1945 przeniósł się na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, tam pracował jako profesor nadzwyczajny, potem już jako profesor zwyczajny, gdzie kierował katedrą Anatomii Prawidłowej Człowieka. Był w tym czasie również kierownikiem Zakładu Anatomii i Biomechaniki AWF w Warszawie oraz kierował Pracownią Neurometryczną Instytutu Higieny Psychologicznej.

W ostatnim okresie swego życia pracował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie wykładał dla studentów biologii wykłady o anatomii porównawczej kręgowców.