Lednicki Pamiętniki Tom 1 i 2

Tom 1, 650 str. 1963 r.

Tom 2, 750 str. 1967 r.

"Było upalne popołudnie 10 sierpnia 1934 roku. Choć zazwyczaj wakacje wyludniały Warszawę, na moście Poniatowskiego panował całkiem niemały ruch. Wśród przechodniów zwracał uwagę postawny, na oko dobiegający siedemdziesiątki mężczyzna a twarzą okoloną przystrzyżonymi wąsami i krótką brodą. (...) Szedł wolno, patrząc przed siebie niewidzącym spojrzeniem, czasem się potykał, zataczał gestykulował, jakby toczył dyskurs sam ze sobą. W pewnej chwili podszedł do balustrady mostu, wsparł się na niej. Nagle przełożył nogę, a za nią całe ciało i runął w dół. Po chwili dał się słyszeć głośny plusk. (...) Gdy po dłuższej chwili ciało mężczyzny wynurzyło się na powierzchnię, jedna z łódek była już przy nim. Dwaj rybacy z trudem wciągnęli go do łodzi. (...) Minął jakiś czas, gdy niedoszły samobójca odzyskał przytomność i zrozumiał, że pochylone nad nim mgliste zarysy postaci pytają go o adres. Wymówił z trudem: Piusa XI numer trzy... Usadowiono go w dorożce, która szybko ruszyła. Na miejscu wniesiono półprzytomnego mężczyznę na pierwsze piętro. Na drzwiach mieszkania widniała błyszcząca, mosiężna tablica - Aleksander Lednicki, Radca Prawny"