Przed ośmiu laty, w gorących miesiącach 1981 roku nie znalazłem czasu na napisanie szkicu do przygotowywanego przez Wydawnictwo Morskie tomiku. Chciałem wówczas opisać tylko nasze rozmowy w stoczni w czasie strajku sierpniowego i pierwsze spotkanie z Lechem Wałęsą w stoczniowej sali bhp, potem następne w sali prezydium komitetu strajkowego, na dziedzińcu. I także nocny obraz Lecha śpiącego na zestawionych krzesłach, którego okrywa kocem i strzeże przed intruzami wzruszająco oddany stary marynarz. O tamtych dniach mogłem pisać, bo miałem poczucie ich historycznego wymiaru. Sądziłem też, że tamto doświadczenie spotkania inteligenta i robotnika miało swoje znaczenie i zasługiwało na opisanie. Wreszcie jeszcze jedno mnie fascynowało we własnych wspomnieniach z gdańskiego Sierpnia: naturalny i spontanicznie uformowany autorytet przywódcy.