Ku teatrowi ubogiemu + dodatek edytorski

Ku teatrowi ubogiemu, najsłynniejsza książka o teatralnych poszukiwaniach Grotowskiego wydana nakładem Odin Teatrets Forlag w sierpniu roku 1968 roku. Na okładce jako autor widnieje Jerzy Grotowski, mimo że nie wszystkie teksty zostały stworzone przez niego, a współtwórcą całości był Eugenio Barba (niektóre materiały zostały wykorzystane wcześniej w jego autorskiej publikacji Alla ricerca del teatro perduto, Padova, Marsylio, 1965). Książkę otwiera przedmowa Petera Brooka zaczynająca się od słynnych słów: „Grotowski is unique” (Grotowski jest jedyny). Następnie zamieszczono dwa teksty prezentujące w sposób syntetyczny najważniejsze idee teatralne i praktyczne Grotowskiego: Towards a Poor Theatre (Ku teatrowi ubogiemu) oraz The Theatre's New Testament (Nowy Testament teatru) – zapis rozmów z Barbą, którego skróconą wersję stanowi opublikowany wcześniej w Polsce tekst Aktor ogołocony. Kolejny blok tekstów poświęcony jest przedstawieniom. Otwiera go wywiad udzielony przez Grotowskiego Naimowi Kattanowi, zatytułowany Teatr jest spotkaniem, w którym artysta mówi o stosunku do tekstu, po czym pojawiają się materiały poświęcone kolejnym spektaklom Teatru 13 Rzędów: Akropolis: podejście do tekstu Ludwika Flaszena, Tragiczne dzieje doktora Fausta: montaż tekstu Barby oraz Książę Niezłomny Flaszena. Tuż za nim zamieszczono serię zdjęć ze scenami z monologów Don Fernanda, między którymi pojawia się poświęcony im fragment recenzji Józefa Kelery ze słynną formułą „aktor w stanie łaski”. Tematem części następnej jest aktorstwo. Zaczyna ją wypowiedź He Wasn’t Entirely Himsefl (Nie był cały sobą), poświęcona Antoninowi Artaudowi. Konieczność rzetelnej i metodycznej pracy akcentowana jest w skróconej wersji wywiadu dla „Tygodnika Kulturalnego”, zatytułowanej Methodical Exploration (Badanie metody), w której Grotowski wskazuje na Instytut Bohra jako na wzór dla laboratorium teatralnego. Uzupełnienie tomu Jerzego Grotowskiego "Ku teatrowi ubogiemu".