Stefan Kiedrzyński (ur. 24 lipca 1886 w Warszawie, zm. 19 lipca 1943 w Nowej Wsi pod Warką) – polski dramaturg i powieściopisarz, nagrodzony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury. Absolwent warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach 1913-1917 przebywał w Paryżu, Petersburgu i Mińsku. Po I wojnie światowej osiadł w Warszawie. Był stałym współpracownikiem Kuriera Warszawskiego. Tworzył komedie, satyry, farsy, powieści obyczajowe i sensacyjne, a także scenariusze filmowe. W latach trzydziestych XX wieku namówiony przez swojego przyjaciela i rówieśnika Zygmunta Bartkiewicza, Kiedrzyński nabył dość duży plac przy ulicy Sportowej w Brwinowie pod Warszawą, gdzie wybudował dom. Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.