Ludzie pytani o to, z kim kojarzy im się słowo „narcyz”, zwykle wspominają kogoś ze znajomych, kto zalewa media społecznościowe falą selfie i autopromocji, przesadnie dba o swój wygląd lub bardziej pręży mięśnie przed lustrem na sali treningowej, niż tam ćwiczy. Wiążą je z kimś zapatrzonym w siebie i głodnym podziwu. Ale to mylące uproszczenie. „Narcyzm” jest pojęciem niejednorodnym, a ludzie o takim stylu osobowości różnią się między sobą. Można spotkać jednostkę narcystyczną i być pod urokiem jej pozornej nieśmiałości, iluzorycznej wrażliwości lub złudnej refleksyjności. I nie przypuszczać nawet, że ma się do czynienia z narcyzem. Miłosny związek z narcyzem zaś jest wyniszczający i potencjalnie niebezpieczny. Jeden z typów narcyzmu to tzw. narcyzm wrażliwy, znany też pod nazwą narcyzm ukryty. Ludzie o takim stylu osobowości są często opisywani jako nieśmiali, uwrażliwieni na ocenę innych, w świecie fantazji i iluzji. Ale także jako obronnie aroganccy, zarozumiali i apodyktyczni. Ta książka poświęcona jest zagadnieniom dotyczącym związku miłosnego z taką właśnie osobą oraz zdrowieniu po rozstaniu. […] W tekście opisuję pełen przekrój narcystycznych wzorców, co obrazuje możliwą skalę zniszczeń wynikających z narcystycznego związku. Fragment książki