Bronisław Grąbczewski (ur. 15 I 1855 w Kownatowie (Litwa), zm. 27 II 1926 w Warszawie) - polski odkrywca, generał brygady w służbie carskiej, wybitny badacz Azji, m.in. Kaszgarii (ogólne nazwanie rejonu pustyni Takla Makan i obszarów na wschód aż do Tień Szaniu włącznie), Afganistanu, Tybetu i Pamiru. Do szkoły średniej uczęszczał w Warszawie. Kierował wyprawą Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego w Pamir i do Tybetu. Przebadał masyw Mustag-Ata (w 1889, 1890). Podczas kierowanych przez siebie wypraw badawczych skupiał się głównie na geologii, udokumentował szereg złóż mineralnych (zwłaszcza nefrytu), ale gromadził też kolekcje etnograficzne, zoologiczne. Od 1896 przebywał we wschodniej Syberii, gdzie piastował stanowisko komisarza pogranicznego rejonu nadamurskiego, przez krótki okres czasu także był gubernatorem słynnego Port Artur, a w innym okresie gubernatorem Astrachania. Karierę polityczną utrudniał mu jednak fakt, iż był katolikiem, co spotykało się z dezaprobatą prawosłwnych władz carskich. W 1910 osiedlił się w Polsce. W latach 20. działał aktywnie w Polskim Towarzystwie Geograficznym.