Jak, kiedy, ile-dlaczego? Przeczuwam wiele pytań, oczekujących odpowiedzi, wątpliwości, poszukujących wyjaśnienia. I odpowiadam: -nie wiem. Ilekroć, odłożywszy książkę, snuć zaczniesz nić własnych myśli, tylekroć książka cel zamierzony osiąga. Jeśli szybko przerzucając karty-odszukiwać będziesz przepisy i recepty, dąsając się,że ich mało,-wiedz, że jeśli są w niej rady i wskazówki, stało się tak nie pomimo, a wbrew woli autora. Dziecko jest pergaminem, szczelnie zapisanym drobnymi hieroglifami, których część tylko zdołasz odczytać, a niektóre potrafisz wytrzeć lub tylko zakreślić i własną zapełnisz treścią. - te słowa wybitnego pedagoga Janusza Korczaka stały się punktem wyjścia książki, która autor stara się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób mądrze kochać dziecko, jak kształtować jego osobowość i późniejsze wybory. Kiedy dziecko się rodzi, pierwszym odgłosem, który wydaje jest krzyk. Poprzez krzyk stara się manifestować swoją obecność w świecie, woła" zwróćcie na mnie uwagę", potem dochodzi do tego mimika twarzy, poruszenia rąk i oczywiście mowa. Zanim jednak dziecko nabędzie tej potrzebnej umiejętności mija sporo czasu. Korczak napomina, by uczyć się cierpliwości, nawet gdy zachowanie dziecka drażni, ponieważ nie rozumie ono wszystkich reakcji dorosłych. Przecież każdy z nas był kiedyś dzieckiem, ale gdy staliśmy się dorośli zapomnieliśmy, jaki tajemniczy i pociągający jest świat dla małego dziecka.