Mieczysław Orłowicz (ur. 17 grudnia 1881 w Komarnie, zm. 4 października 1959 w Warszawie) – polski doktor praw, z zamiłowania krajoznawca i popularyzator turystyki. W związku z pracą ojca, który był notariuszem, rodzina Orłowiczów często zmieniała miejsce zamieszkania, przenosząc się kolejno do Dębicy, Jarosławia, Sambora i Rymanowa. Znaczną część swojego dzieciństwa Mieczysław spędził w miasteczku Pruchnik niedaleko Jarosławia, u swojego dziadka Jana Krasickiego. Uczęszczał do gimnazjów w Jarosławiu, Samborze i do kolegium jezuickiego w Chyrowie. Podczas pobytu rodziny Orłowiczów w Rymanowie (1895-1904) młody Mieczysław rokrocznie przyjeżdżał tam na wakacje. Na ten okres przypadły jego pierwsze spotkania z mapami (austriackie mapy wojskowe w skali 1:75 000) i przewodnikami turystycznymi („Przewodnik po austriackich kolejach państwowych”), z którymi planował pierwsze samodzielne wycieczki górskie i bliższe podróże krajoznawcze. Młody Orłowicz przejawiał szczególne zainteresowanie geografią, historią, architekturą i etnografią okolic, w których aktualnie przebywał. Wydanie IV (nowa reprodukcja), staranny reprint w twardej oprawie, bogato ilustrowany, reklamy z epoki, załączona barwna mapa Galicji z początku XX w. zdawna już istniały w Galicyi towarzystwa turystyczne i centra ruchu turystycznego, lecz ograniczały się one do pracy w kilku tylko miejscowościach i okolicach. Kraków, Wieliczka, Babia Góra, zakopane i Tatry, Szczawnica i Pieniny a a w wschodniej części kraju Czarnohora i Podhorce, oto była przed dziesięciu laty alfa i omega ruchu turystycznego i wiadomości krajowo a turystycznych... Spis treści: Słowo wstępne Słowo od autora Indeks abecadłowy I. Cześc ogólna II. Cześć szczegółowa