Historia narodu polskiego - dzieło polskiego historyka i poety Adama Naruszewicza, opublikowane zostało sześć tomów (od II do VII) w latach 1780-1786, pierwszy tom ukazał się w 1824 roku. W duchu historiografii oświeceniowej Adam Naruszewicz podjął się zadania opisania wzrostu i upadku państwa polskiego.Związany ze stronnictwem króla Stanisława Augusta autor podkreślał w swym dziele pozytywną rolę władzy monarchicznej w historii polskiej oraz negatywny wpływ swawoli i swobód szlacheckich. Cechą wyróżniającą pracę Naruszewicza była ich znakomita podstawa źródłowa, oparta na gigantycznej kwerendzie, której wynikiem były tzw. Teki Naruszewicza - zbiór odpisów kilkudziesięciu tysięcy dokumentów, opracowanych z woli króla Stanisława Augusta. Świadectwem nowatorskiego podejścia do pisania historii było ujęcie w każdym tomie obok historii politycznej, także historii kultury, ustroju, społeczeństwa i gospodarki.Adam Naruszewicz nie dokończył swojego wielkiego dzieła historiograficznego, doprowadzając wywód do momentu wstąpienia na tron króla Władysława Jagiełły. Nie zdecydował się także na wydanie pierwszego tomu Historii narodu polskiego, w którym podważał sarmacką pochodzenia Słowian oraz skrytykował najdawniejsze legendarne dzieje Polski.

1. Tom 1 - 1859 r., 387 str., Tom 2 - 1859 r., 331 str.

2. Tom 5 - 1860 r., 298 str., Tom 6 - 1860 r., 239 str. + Wiadomość o Ks. Adamie Naruszewiczu i pismach tegoż przez Juliana Bartoszewicza - 108 str.