1. Historia literatury Polskiej 1 tom Średniowiecze 459s.

2. Historia literatury Polskiej 2 tom Renesans 495s.

3. Historia literatury Polskiej 3 tom Barok 572s. 

4. Historia literatury Polskiej 4 tom część 1 Oświecenie 380s.

5.  Historia literatury Polskiej 4 tom część 2 Oświecenie 303s.

6. Historia literatury Polskiej 5 tom część 1 Romantyzm 350s.

7. Historia literatury Polskiej 5 tom część 2 Romantyzm 378s.

8. Historia literatury Polskiej 6 tom Pozytywizm 539s.

9. Historia literatury Polskiej 7 tom część 1 Młoda Polska 410s.

10. Historia literatury Polskiej 7 tom część 2Młoda Polska 432s.

11. Historia literatury Polskiej 8 tom część 1 Dwudziestolecie międzywojnne  383s.

12. Historia literatury Polskiej 8 tom część 2 Dwudziestolecie międzywojnne 373s.

13. Historia literatury Polskiej Literatura współczesna 9 tom (1939-1956) 494s.

14. Literatura współczesna tom 10 (1956-2005) 317s.

15. Historia literatury Polskiej Suplement 391s.

Obszerne kompendium zbierające informacje na temat kultury i literatury polskiej rożnych okresów. Książka opracowana przez najwybitniejszych profesorów największych uczelni w Polsce. Bogato ilustrowana reprodukcjami i portretami twórców. Ze wstępu: Wychodząc historycznie od przypomnienia wiadomych od dawna faktów księgoznawczych, stwierdzić trzeba, że mianowicie ujmowanie czy opracowanie całościowe dziejów poszczególnych w Europie literatur tzw. narodowych ma za sobą tradycję z okładem już dwóch stuleci, gdyż zagadnienie owo oraz potrzeba badawcza wywodziły się przedmiotowo z okresu głównie oświecenia, zwłaszcza późniejszego. Oczywiście nie bez rozlicznych przedtem anteriorów, narastających poniekąd automatycznie od czasów jeszcze humanizmu renesansowego, a później znów doby baroku. Jednym z autorów jest Tadeusz Ulewicz (ur. 4 sierpnia 1917 w Radomiu, zm. 5 maja 2012 w Krakowie) – historyk literatury, profesor literatury staropolskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwent Gimnazjum św. Jacka w Krakowie (matura w 1935). Absolwent Studium Filologii Polskiej UJ (1935-1939). Podczas okupacji czynny w tajnym nauczaniu. Od 1945 asystent UJ. W 1967 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej. Badacz literatury i kultury staropolskiej z okresu średniowiecza i renesansu. Znawca twórczości Jana Kochanowskiego, redaktor Ruchu Literackiego i Archiwum Literackiego. Autor wielu rozpraw naukowych. Doktor honoris causa uniwersytetów w Mediolanie i w Łodzi. W kwietniu 2000 otrzymał nagrodę "Krakowska Książka Miesiąca" za Iter romano-italicum polonorum, czyli o związkach umysłowo-kulturalnych Polski z Włochami. Członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności oraz członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Przyjaciel Karola Wojtyły z okresu studiów na filologii polskiej UJ.