Filozofia jest z istoty swej refleksją ponadnarodową i uniwersalną. Z tego też powodu wszelkie próby nadawania jej cech narodowych mogą być interpretowane jako odejście od jej istoty. Nic więc dziwnego, że odwołanie się do zwrotu polska filozofia narodowa może budzić kontrowersje, wątpliwości i negatywne skojarzenia. Na trudności związane z tym terminem zwraca uwagę Czesław Głombik pisząc, że „kto dziś terminologicznie odwołuje się do „filozofii narodowej”, ten staje przed koniecznością jakiegoś ujednoznacznienie tego zwrotu, gdyż w przeciwnym wypadku bardzo łatwo o nieporozumienia”1. Dlatego aby ich uniknąć, niezbędnym jest wyjaśnienie kwestii zasadniczej, która ma charakter podstawowych ustaleń natury klasyfikacyjnej oraz terminologicznej. Wydaje się, że warto w tym celu odwołać się do myśli prof. Wiktora Wąsika (1883–1963), który przez wiele lat prowadził studia nad dziejami polskiej myśli filozoficznej.