O autorach:

Victor W. Marek, dawniej Wiktor Marek (ur. 22 marca 1943) – polski matematyk i informatyk zajmujący się głównie teoretyczną informatyką i logiką. Od 1983 roku pracuje w USA jako profesor zwyczajny.

W roku 1960 ukończył Liceum im. Gen. K. Świerczewskiego w Warszawie. W latach 1960-1964 studiował na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując tytuł magistra matematyki. Doktoryzował się w 1968 na podstawie rozprawy O modelach permutacyjnych teorii mnogości bez indywiduów napisanej pod kierunkiem Andrzeja Stanisława Mostowskiego. Habilitował się w roku 1972 w Uniwersytecie Warszawskim na podstawie rozprawy On the metamathematics of impredicative set theory.

W roku akademickim 1970/1971 przebywał w Uniwersytecie Utrechtskim, Utrecht, NL, jako post-doctoral researcher w zespole profesora D. van Dalena.

W latach akademickich 1967/1968 i 1972/1973 do 1975/1976 pracował w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk.

W latach akademickich 1979/1980 i 1982/1983 pracował w Instytucie Wenezuelskim Badań Naukowych.

W roku 1976 został docentem w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego.

W roku 1983 został mianowany profesorem zw. Informatyki w Uniwersytecie Stanu Kentucky, Lexington, USA.

W roku akademickim 1989/1990 pracował w Uniwersytecie Cornell, Ithaca, NY jako profesor wizytujący.

W roku 2001/2002 wizytował Uniwersytet Kalifornijski w San Diego, CA.

Janusz Adam Onyszkiewicz (ur. 18 grudnia 1937 we Lwowie) – polski polityk, matematyk, alpinista, himalaista i speleolog, dwukrotny minister obrony narodowej (w latach 1992–1993 i 1997–2000), poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, od 2004 do 2007 wiceprzewodniczący PE.

Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej wraz z rodzicami przeprowadził się do Przemyśla[1][2]. W 1948 zamieszkał w Warszawie.

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1955). W 1960 ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959–1961 pracował na stanowisku asystenta w Instytucie Maszyn Matematycznych PAN, następnie zatrudniony na UW[3]. W 1967 uzyskał stopień naukowy doktora (jego promotorem był Andrzej Stanisław Mostowski).

W latach 1969–1980 członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, od 1969 do 1976 przewodniczący jego Komisji Oddziałowej, delegat do rady zakładowej ZNP na UW[3].

Publikował artykuły naukowe z zakresu teorii mnogości i teorii modeli[4]. W latach 1984–1986 był członkiem uniwersyteckiego Senatu, a przez kolejne cztery lata wchodził w skład rady Międzynarodowej Unii Historii i Filozofii Nauki. Wykładał gościnnie na uniwersytetach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji i Norwegii. Wyróżniony tytułem doktora honoris causa University of Leeds.