Czwarta i ostatnia część monografii Pokucia zawiera prozę ludową i zagadki. Na tom ten składa się 77 tekstów ułożonych przez Kolberga w następujących działach: Kazki cudowne, Kazki o złych duchach, siłaczach i strachach, Legendy, kazki moralne itp., Kazki przygodne i dykteryjki, Bajki, Kazki huculskie oraz 205 zagadek. Teksty te zapisane zostały przez Kolberga i jego współpracowników w kilkunastu miejscowościach regionu. We wstępie zamieścił Kolberg m.in. nazwiska informatorów i narratorów z Ispasa, Horodnicy, Czortowca i Jasienowa Polnego oraz przyjęte przez siebie zasady transkrypcji tekstów. W przypisach na końcu znajduje się niewielka ilość wypisów z publikacji dotyczących folkloru Pokucia.