Ignacy Chodźko (1794-1861) - dziś zapomniany wyborny malarz obyczajów, mistrz detalu, zakochany w rzeczach powszednich i zwyczajnych, na kartach swoich gawęd z upodobaniem analizuje szczegóły dawnej szlacheckiej rzeczywistości. Twórczość autora Obrazów litewskich posiada niepowtarzalny klimat - nostalgiczny, melancholijny, staroświecki (w pozytywnym znaczeniu tego słowa), zaś jego plastyczne i pełne pociągającego uroku dawności gawędy, mają moc przyciągania także i bardzo już "późnych wnuków". Przy tym Chodźko to także mistrz humoru, który zaludnił karty swoich utworów szeregiem postaci ocierających się niemal o typy dickensowskie. Jego bohaterowie nie szczędzą czytelnikowi celnych ripost, błyskotliwych przymówek, barwnych anegdot i konceptów. Ignacy Chodźko w Obrazach litewskich, tak jak Mickiewicz w Panu Tadeuszu, wskrzesił świat, który już przemija, zaś jego ostatni przedstawiciele odchodzą w przeszłość. Świat, któremu nie dane będzie już nigdy powrócić w tej lub innej formie. Niezwykle barwny świat ostatnich Sarmatów, prawnuków tych, którym druga połowa XX stulecia (za oświeceniowymi racjonalistami) obwini o całe zło jakie na przestrzeni dziejów przydarzało się kolejnym Rzeczypospolitym, z obecną włącznie...