Problem słabego, dysfunkcjonalnego państwa przez dekady znajdował się na marginesie zainteresowań politologów. Jednak w nowym kontekście XXI wieku – definiowanym przez takie wydarzenia, jak zamachy z 11 września 2001 roku i następujące po nich interwencje zbrojne – uwaga mediów i polityków zaczęła koncentrować się na zagadnieniach stabilizacji i budowania pokoju na obszarach dotkniętych konfliktami. Doprowadziło to także teoretyków polityki do zwiększenia zainteresowania kwestiami „budowania państwa”. Struktura państwa, rozumianego jako zbiór instytucji, okazała się niezbędna dla zapewnienia trwałego bezpieczeństwa w wymiarze globalnym. Zbudowanie skutecznych i prawomocnych instytucji państwa w odmiennych od zachodnich kontekstach społecznych i kulturowych stało się więc potrzebą chwili i obnażyło braki we współczesnej wiedzy o państwie i polityce.