Ludwik Kubala (ur. 9 września 1838 w Kamienicy, zm. 30 września 1918 we Lwowie) – polski historyk, nauczyciel. Praca naukowa Po nieudanych staraniach o katedrę historii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie przeniósł się do Lwowa, gdzie objął posadę jako suplent w III Gimnazjum im. Franciszka Józefa. By objąć jednak to stanowisko, musiał najpierw zmierzyć się ze żmudnym i surowym egzaminem na profesora gimnazjalnego. Zdał go w 1872 roku. Choć obowiązki nauczycielskie bardzo go pochłaniały, to jednak nie zaniechał pracy naukowo-badawczej. Już od 1873 r. zaczęły ukazywać się drukiem w "Przewodniku Naukowo-Literackim" jego szkice poświęcone wydarzeniom i osobom z XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. W latach 1880-1881 ogłosił je drukiem w dwóch tomach jako "Szkice historyczne", które przyniosły mu wielką sławę i popularność. Pisane barwnym, literackim językiem zyskały szeroki krąg czytelników. To pod ich wpływem Henryk Sienkiewicz tworzył "Ogniem i mieczem". Dwa ze szkiców Kubali, a mianowicie "Oblężenie Zbaraża" i "Bitwa pod Beresteczkiem", były w dużej mierze wykorzystane we wspomnianej książce naszego noblisty. W 1883 r. opublikował z kolei monografię "Jerzy Ossoliński". Wymienione wyżej dzieła Ludwika Kubali ugruntowały jego sławę jako doskonałego historyka. Mimo oczywistych sukcesów na niwie naukowej pojawiły się niestety opinie krytyczne i wyjątkowo mu nieprzychylne na temat jego pisarstwa. Celował w nich Michał Bobrzyński ze "szkoły krakowskiej", który z powodów osobistych za wszelką cenę chciał podważyć walory naukowe pisarstwa historycznego Kubali. Nawet wtedy, kiedy Kubala został już w 1883 r. członkiem korespondentem Akademii Umiejętności, musiał w dalszym ciągu wypijać czarę goryczy ze strony stańczyków rządzących w Galicji. W ramach pewnej rekompensaty za niepowodzenie w staraniach o objęcie przez Kubalę w 1891 r. katedry historii na Uniwersytecie we Lwowie, Stanisław Smolka, ówczesny sekretarz generalny Akademii Umiejętności, wysunął projekt powierzenia historykowi mandatu do Rady Państwa. Ten jednak odmówił ze względu na postawiony mu warunek, że powstrzyma się od samodzielnej akcji politycznej jako poseł.