Rzadko w Europie, w państwach o stabilnej i długiej tradycji istnienia nastają takie czasy, że obserwować można narodziny i umacnianie się nowej struktury władzy w państwie. Taki proces to dla konstytucjonalisty okazja obserwacji i podjęcia próby zrozumienia procesu powstawania ośrodka władzy, a także budowania i uprawomocniania relacji miedzy rządzącymi i rządzonymi. W pracy postawiona jest teza, że najistotniejsze mechanizmy czy narzędzia legitymizacyjne wywodzą się ze środowiska sprawowania władzy i są kreowane przez podmioty władzy. Zadaniem pracy jest poszukiwanie odpowiedzi na pytania, czy regulacje prawne przyjęte przez Polskę i inne państwa postkomunistyczne w okresie transformacji ustrojowej mogły wpłynąć na społeczne przeświadczenie o legitymizacji systemu politycznego , a zatem na ile prawo tego okresu odegrało rolę w budowaniu autorytetu nowego państwa. Publikacja zawiera następujące rozdziały: Rozdział I. Władza w państwie i jej legitymizacja. Rozdział II. Legitymizacja władzy państwa komunistycznego. Rozdział III. Prawne instrumenty legitymizacji władzy w państwie transformacji ustrojowej. Rozdział IV. Retrospektywna formuła legitymizacji w państwach postkomunistycznych