Tom I - Głowa i Szyja - 211 str.

Tom III - Miednica i kończyny - 205 str.

Atlas trafia do rąk Czytelników jako dzieło jednotomowe, podzielone na trzy części, w których omówiono poszczególne partie ciała bydła, owcy, kozy, świni, konia, psa, kota i królika. Każda z tych części została poprzedzona krótkim opisem zawierającym przykłady zastosowań wybranych elementów morfologii w naukach klinicznych. Takie rozwiązanie podnosi niewątpliwie jego walory użytkowe. Wszystkie opisy ilustracji podobnie jak w wydaniach dotychczasowych, zamieszczono w wersjach łacińskiej i polskiej. Dołączono również, w formie oddzielnego „Słownika", wersję łacińsko-angielską. Podczas jej sporządzania wzorowano się na „Illustrated veterinary anatomical nomenclature - 2nd edition (O. Schaller, Enke Verlag, Stuttgart 2007). Przy opisywaniu różnych struktur zastosowano obecnie obowiązujące nazewnictwo anatomiczne łacińskie i polskie zamieszczone w .Nomina anatomica veterinaria" Gent, 1994; i w „Anatomicznym mianownictwie weterynaryjnym" (PWRiL, Warszawa 2002). Anatomia topograficzna jest nauką o budowie organizmu, ze szczególnym uwzględnieniem rozmieszczenia różnych struktur i narządów w poszczególnych częściach i okolicach dala. Do określania położenia tych elementów budowy służą liczne metody. Należy tu między innymi holotopia (określanie położenia narządu w organizmie), skeletotopia (określanie położenia narządu względem kośćca), syntopia (określanie położenia narządów względem siebie) i stratygrafia (opis warstw różnych okolic, leżących kolejno - od skóry do kośćca lub jam dala). Znajomość anatomii topograficznej jest niezbędna w czasie studiów weterynaryjnych (diagnostyka, dyscypliny zabiegowe, patomorfologia, weterynaria sądowa, badanie żywności pochodzenia zwierzęcego), a także podczas wykonywania zawodu lekarsko-weterynaryjnego. Jest to więc dyscyplina praktyczna i w związku z tym może być nazywana anatomią stosowaną lub kliniczną.