Od początku wydarzeń okrzykniętych mianem arabskiej wiosny,kiedy to wolnościowy zryw objął szereg krajów obszaru MENA,minęło niemalże pięć lat. Sytuacja w regionie wciąż jest niestabilna.Z porewolucyjnych zgliszczy wyłania się obraz regionu naznaczonegoszukaniem kompromisu z islamistami, podzielonego waśniami klanowymi,etnicznymi, religijnymi. Spośród krajów Afryki Północnejobjętych wolnościowym zrywem tylko Tunezja obrała drogę żmudneji niepewnej transformacji. W pozostałych krajach zauważalny jestpowrót do przedrewolucyjnych praktyk autorytarnych (Egipt, poczęści Algieria, Maroko) lub chaos związany z brakiem ogólnonarodowejkoncepcji co do przyszłości politycznej kraju (Libia). Jakbumerang powróciły też pytania o kompatybilność wartości demokracjii islamu oraz możliwość adaptacji zasad liberalizmu politycznegoi pluralizmu we wszystkich strefach kulturowych. (… ) (Ze Wstępu) Celem monografii, którą oddajemy w ręce Czytelnika, jest analityczneprzedstawienie przyczyn, przebiegu i konsekwencji wydarzeń rewolucyjnychw regionie Afryki Północnej, a dokładnie w krajachMaghrebu (Algierii, Tunezji, Maroku, Libii) i Egipcie. Opracowanieprezentuje po części wyniki badań terenowych i kwerend przeprowadzonychw krajach Afryki Północnej w ramach realizowanegoprzez autorów (pracowników nauki i doktorantów Wydziału StudiówMiędzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego) międzynarodowegoprojektu naukowego: Social Movements andMobilisation Typologies in the Arab Spring (318982-FP7-PEOPLEIRSES-2013-2016). (Ze Wstępu)