20 lat w wolnej Polsce

Wacław Lednicki (ur. w 29 kwietnia 1891 w Moskwie, zm. 29 października 1967 w Nowym Jorku) – polski literaturoznawca i krytyk literacki, wolnomularz. Syn znanego polskiego adwokata i polityka w Rosji, Aleksandra Lednickiego. Ukończył Gimnazjum Miedwiednikowa w Moskwie. Studiował na wydziale filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie specjalizował się w literaturze francuskiej. Po rewolucji w Rosji przeniósł się do Polski, gdzie w 1922 otrzymał doktorat, a następnie w 1928 profesurę na UJ, prowadząc jedyną w Polsce katedrę literatury rosyjskiej. Wcześniej, w 1926, uzyskał habilitację na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Od 1926 wykładał na uniwersytecie w Brukseli, gdzie od 1932 roku na mocy porozumienia pomiędzy rządami polskim i belgijskim przez trzy miesiące w roku wykładał historię literatury słowiańskiej, zachowując katedrę w Krakowie. W latach 1933-1939 prezes Polskiego Towarzystwa dla Badań Europy Wschodniej i Bliskiego Wschodu. Od 1937 członek PAU. W 1940 roku wyjechał z okupowanego przez Niemców Krakowa do Brukseli, gdzie był nadal profesorem, a Belgia była wtedy krajem neutralnym. Następnie po zaatakowaniu przez Niemcy Belgii i Francji, Lednicki wyjechał z Brukseli przez Francję, Hiszpanię i Portugalię do USA, gdzie od połowy lat 30. mieszkała jego siostra Maryla Lednicka, rzeźbiarka. W latach 1940-1944 był profesorem literatury Uniwersytetu Harvarda, a w latach 1944-1962 Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. Współzałożyciel Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku. Członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. W 1943 uczestnik V Kongresy Paneuropy w Nowym Jorku. W okresie międzywojennym publikował m.in. w Wiadomościach Literackich, a po wojnie w emigracyjnych Wiadomościach. W pracy naukowej zajmował się m.in. badaniem twórczości Puszkina, a także związków literacko-kulturalnych między Polską i Rosją. Pochowany w Nowym Jorku razem z siostrą Marylą Lednicką. Miał córkę Marię i syna Jana. Polish Institute of Arts and Sciences of America przechowuje ofiarowane przez Jana Lednickiego archiwum Wacława Lednickiego, a od 1995 przyznaje nagrodę jego imienia w dziedzinie humanistyki (The Waclaw Lednicki Humanities Award). Księgozbiór profesora – wraz z książkami po ojcu – został zapisany w testamencie bibliotece krakowskiej rusycystyki. W uznaniu wybitnych zasług dla studiów slawistycznych, znajomości literatury rosyjskiiej, polskiej i francuskiej Wacław Lednicki był odznaczony i ufonorowany szeregiem wyróżnień. Między innymi był udekorowany: krzyżem Orderu Odrodzenia Polski, belgijskim Orderem Leopolda I. Uniwersytet Berkeley nadał mu w 1963 tytuł Doktora Honoris Causa.