Pretensjonalny polski tytuł (oryg.: The Dark Side of the Mind. True Stories from My Life as a Forensic Psychologist), który zapewne miał być „handlowy”, nie powinien zniechęcać Czytelnika do sięgnięcia po tę książkę. Sprawnie napisana – co nie dziwi w przypadku kogoś, dla kogo interpretowanie słów i operowanie nimi stanowi część wykonywanej z pasją pracy – historia ukazuje przeróżne ludzkie dramaty i doświadczenia, splatające się z życiem Autorki.
Kerry Daynes zaczęła pracować jako psycholog w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, najpierw w ciężkim więzieniu, stykając się ze sprawcami brutalnych morderstw i przestępstw na tle seksualnym; potem w więziennym szpitalu, później występowała też w roli biegłej sądowej i profilera, pracowała w klinice psychiatrycznej, zajmowała się sprawami przemocy domowej i stalkingu – co było dla niej szczególnym wyzwaniem, bo sama też stała się ofiarą, o czym opowiada zwięźle i bez rozczulania się nad sobą.
Ta historia nie tylko pozwala zajrzeć za kulisy systemu penitencjarnego, poznać zagmatwane ludzkie losy, ale pokazuje także, jak zmieniała się postawa i sposób postrzegania świata przez Autorkę. Wyniesiona ze szczęśliwego dzieciństwa czarno-biała wizja rzeczywistości nie wytrzymuje konfrontacji z przeżywanymi doświadczeniami. Podział na dobrych i złych, na nas i na nich, sprawia, że „stajemy się ślepi na zło kryjące się pośród nas. (…) Nie ma żadnych nas oraz ich – jesteśmy tylko my”.
Kerry Daynes porusza rozmaite tematy i problemy, jak choćby wciąż pokutujące przekonanie, że ofiara sama jest sobie winna, niedoskonałości systemu, który ma w założeniu pomagać ludziom czy prześladowanie innych poprzez internet, forma nękania, za którą nie nadążają regulacje prawne. Nie ma tu epatowania makabrą ani naukowego żargonu; jest współczucie i wiara w to, że da się uczynić coś dobrego.
Brak Komentarzy