Władysław Aleksander Semkowicz (ur.8 maja 1878 we Lwowie , zm. 12 lutego 1949 w Krakowie) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, poszukiwacz i wydawca źródeł, badacz dziejów polskiego średniowiecza. Syn Aleksandra. Zajmował się szeroką gamą nauk pomocniczych historii, jak paleografia, genealogia i heraldyka, stworzył też wiele map historycznych. Autor licznych opracowań, wśród nich Ród Awdańców w wiekach średnich. W 1917 opiniował opracowane przez Komisję Archiwalną Tymczasowej Rady Stanu projekty nowej ustawy i regulaminów archiwalnych. Jego stanowisko zostało potem wykorzystane podczas prac nad reskryptem Rady Regencyjnej o archiwach. 8 marca 1925 został wybrany prezesem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. W czasie okupacji początkowo uwięziony w wyniku Sonderaktion Krakau w Sachsenhausen, po zwolnieniu z obozu pracował w Instytucie Niemieckiej Pracy Wschodniej, według części historyków na polecenie AK. Teza o rzekomej dobrowolnej kolaboracji z Niemcami, postawiona w kontrowersyjnej dla krakowskiego środowiska naukowego pracy doktorskiej Anetty Rybickiej Instytut Niemieckiej Pracy Wschodniej. Kraków 1940-1945 spotkała się z krytyką krakowskiego środowiska naukowego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1929) przez prezydenta Ignacego Mościckiego oraz dwukrotnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (po raz drugi w 1936). Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. ! Uwagi: Oprawa lekko wytarta. Brzegi stron lekko zakurzone.