Władysław Aleksander Semkowicz – polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, poszukiwacz i wydawca źródeł, badacz dziejów polskiego średniowiecza. Syn Aleksandra i Marii z Schierów. Kształcił się w Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, gdzie w 1896 zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie byli m.in. Kajetan Golczewski, Stanisław Gołąb)[1][2]. Zajmował się szeroką gamą nauk pomocniczych historii, jak paleografia, genealogia i heraldyka, stworzył też wiele map historycznych. Autor licznych opracowań, wśród nich Ród Awdańców w wiekach średnich[3]. W 1917 opiniował opracowane przez Komisję Archiwalną Tymczasowej Rady Stanu projekty nowej ustawy i regulaminów archiwalnych. Jego stanowisko zostało potem wykorzystane podczas prac nad reskryptem Rady Regencyjnej o archiwach[4]. 8 marca 1925 został wybrany prezesem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie[5]. W latach 1924–1933 był redaktorem Encyklopedii nauk pomocniczych historii, która miała przed wybuchem II wojny światowej trzy wydania: 1924, 1929, 1933.