“A zatem spojrzę z uwagą na mego kota...” Słowami angielskiego poety Christopher’a Smart’a, zaczerpniętymi z utworu Jubilate Agno, zaczyna Williams swoją opowieść właśnie o kotach. O czym opowiada ta książka, zastanawiam się od momentu, gdy przeczytałem ostatnie zdanie. I jednoznacznej odpowiedzi udzielić nie umiem. Być może taka nie istnieje..? Rzecz rozgrywa się pod całkiem zwyczajnym niebem, w całkiem zwyczajnych lasach, w obecności całkiem zwyczajnych ludzi. Co zatem sprawia, że jest to powieść z gatunku fantasy? Nie to, że opisuje dzieje kilku(dziesięciu) kotów. I nie to, że zawiera opisy wierzeń, podań i legend, jakie między kotami krążą. Także nie to, że te wierzenia znajdują odbicie w rzeczywistości, że boskie istoty, Pierworodni, chodzą między żyjącymi futrzakami. Także nie to, że wśród kotów istnieje