Zoohigiena : 1) Zoohigiena – jest to dział zootechniki, nauka o sposobach podwyższania i utrzymywania ekonomicznie uzasadnionej produkcji zwierząt gospodarskich i użytkowych, poprzez celowe ekofizjologiczne kształtowanie fizjologicznych, biotycznych i abiotycznych czynników środowiska i dążenie do zmniejszenia dyspozycji i ekspozycji zwierząt i ich populacji na czynniki o natężeniu pozaoptymalnym, których działanie stanowi opór środowiskowy dla produkcji. 2) Zoohigiena – jest to nauka badająca warunki środowiska i opracowująca takie normy dla pomieszczeń, żywienia, sposobu karmienia, zasad użytkowania, aby nie tylko przyczyniły się do polepszenia stanu zdrowia i odporności zwierząt ale i poprawiły ich produkcję: zoohigiena ustala zasady utrzymania i pielęgnowania zwierząt gospodarskich w różnych porach roku: w zależności od ich rasy, wieku i użytkowości. określa zasady utrzymania zwierząt na wybiegach ,pastwiskach i pomieszczeniach dając wytyczne co do ich użytkowania, wielkości w stosunku do obsady, właściwości cieplnych, urządzeń wentylacyjnych, jaki i kanalizacyjnych. Określa właściwości podłogi i ściółki, sposób użytkowania zwierząt wykorzystywanych do pracy. Promotorem polskiej zoohigieny był uczony wrocławski, prof. Mieczysław Cena.