Pracę w Prokuraturze Sądu Okręgowego w Warszawie rozpocząłem jako asesor 1 grudnia 1928 roku. Awans na podprokuratora z jednoczesną delegacją otrzymałem 1 sierpnia 1930 roku, ale po dwunastu miesiącach powróciłem do Warszawy, której już nie opuszczałem aż do wybuchu wojny. W Prokuraturze Okręgowej pracowałem na stanowisku podprokuratora, a następnie wiceprokuratora, do 1 czerwca 1936 roku, potem zaś zostałem mianowany wiceprokuratorem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z delegacją do Nadzoru Prokuratorskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Nie straciłem jednak kontaktu z salą sądową, występując nadal jako oskarżyciel w poważniejszych procesach, zarówno przed Sądem Okręgowym, jak i Sądem Apelacyjnym w Warszawie. Moje wspomnienia zawarte w tej książce odnoszą się do lat 1931 - 1939.