Pragnę wykazać na kartach niniejszej pracy, że to właśnie opozycja racjonalnego ubioru i irracjonalnej mody stanowiła główną oś dominującego w osiemnastowiecznej Francji dyskursu odzieżowego, prowadząc do wykształcenia podziału praktyk odzieżowych na te będące realizacją właściwych dla danej społeczności norm moralnych oraz te, które podyktowane były wyłącznie kaprysem mody, a tym samym znajdowały się poza zasięgiem jakiegokolwiek systemu normatywnego. [] W takim ujęciu na pierwszy plan wysuwają się następujące założenia: po pierwsze, że moda nie była jedynym porządkiem odzieżowym funkcjonującym w osiemnastowiecznej Francji i tym samym nie stanowi kategorii wystarczającej do uchwycenia pełnego obrazu ówczesnych praktyk odzieżowych, po drugie zaś że nie jest możliwe określenie stałej i jednoznacznej wykładni moralnej poszczególnych ubiorów, ponieważ każdy ubiór inaczej interpretowany był w zależności zarówno od osoby, która formułowała dany osąd, jak i tej, która nosiła dany ubiór. W ten sposób kluczowy dla zrozumienia relacji między modą a moralnością w osiemnastowiecznej Francji staje się aspekt pluralizmu porządków odzieżowych i systemów moralnych, z których się one wyłaniały i które kształtowały poświęcone im dyskursy.
Ze Wstępu
Gabriela Juranek (ur. 1994) absolwentka historii sztuki i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, specjalizuje się w antropologii mody i ubioru w osiemnastowiecznej Francji. Wyniki swoich badań prezentowała na licznych konferencjach naukowych w Polsce i za granicą oraz na łamach artykułów naukowych i popularyzatorskich. W 2021 roku przetłumaczyła na język polski i opracowała opowiadanie Vivanta Denona Brak nazajutrz (1777/1812) oraz powieść Marie-Jeanne Riccoboni Historia markiza de Cressy (1758). W 2018 roku została laureatką organizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego programu Diamentowy Grant, w ramach którego w latach 20182023 realizowała projekt badawczy Ubrać libertyna. Moda i (a)moralność w ostatniej ćwierci XVIII wieku.
