Tata tanczy za szyba. Podnosi rozmazane przez deszcz rece i kołysze rozmazana przez deszcz głowa, ma zamkniete oczy i ja w koncu też zamykam swoje, i spie, i budze sie rano, i znowu jestesmy razem.Łucja wierzy, że przed wspomnieniami uratuje ją balet. Nastka obserwuje świat przez okno z taką uwagą, że zdarza jej się przenosić w innych ludzi. Ich ojciec coraz częściej ucieka do jedynego miejsca, w którym czuje, że żyje naprawdę.Każde z nich po swojemu obłaskawia przeszłość.Urodzinowe widokówki, które trzeba palić po kryjomu.Wzrok sięgający tak daleko, że czasem lepiej jest nie patrzeć.Pasja, która ocala albo niszczy.Święto ognia to kameralna opowieść o przekraczaniu granic i cenie, jaką trzeba za to zapłacić. O zachłanności życia i konfrontacji z niemożliwym.