Publikacja jest próbą nakreślenia proroczej perspektywy dotyczącej powołania kraju nad Wisłą w kontekście Izraela. Akcent w moich rozważaniach położyłem na ten właśnie aspekt, próbując wyłowić ze wspólnej historii Polski i Izraela prorocze momenty dotyczące naszego przeznaczenia, i podejmując temat powołania Izraela. Mam jednocześnie pełne przekonanie, że nasze zrozumienie tematu przeznaczenia Polski w odniesieniu do Izraela jest cząstkowe, jednakże to co widzimy dzisiaj, wskazuje nam wyraźnie drogę, którą mamy kroczyć dalej. Bez zrozumienia kwestii Izraela nie jesteśmy w stanie zrozumieć Bożych zamiarów wobec narodów. Czasy, w których żyjemy, charakteryzują się niezwykłym przyspieszeniem w duchowej historii ludzkości. Jednym z kluczowych znaków czasu jest powrót Izraela do swojej ziemi po prawie dziewiętnastu wiekach życia w rozproszeniu. Stało się to w 1948 roku. Boży zegar historii ruszył wtedy w sposób, którego nie możemy zlekceważyć. „Naród zrodził się jednego dnia” (por Iz 66,8) na oczach całego świata. Było to wydarzenie, którego skutki okażą się brzemienne dla losów całej ludzkości. Okres zapoczątkowany przez odbudowanie państwowości Izraela zakończy się triumfalnym powrotem Chrystusa do Jerozolimy. Od roku 1948, cokolwiek dzieje się w Izraelu - kraju tak małym, że czasami trudno znaleźć go na mapie - odbija się głośnym echem na całym świecie. Z tego powodu nie bez znaczenia jest sposób, w jaki narody świata odnoszą się teraz do Izraela, ponieważ Bóg patrzy na narody przez pryzmat ich stosunku do Izraela, Jego pierworodnego syna. Na podstawie naszego stosunku do Izraela będziemy sądzeni przez Jezusa Chrystusa w czasie Sądu Ostatecznego. Jak zostanie na tym Sądzie potraktowana Polska? Już dzisiaj możemy zdecydować o tym, czy staniemy po lewej stronie razem z narodami-kozłami, czy też po prawej razem z narodami-owcami! Obyśmy wykorzystali szansę otrzymaną od Boga w tym czasie i stali się narodem-owcą. Przed wiekami Bóg dał obietnicę Abrahamowi: „Uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę...” (Rdz 12,2-3). Przekonaliśmy się jako naród, jak ta obietnica realizowała się w naszej historii. Teraz jednak, kiedy Izrael na nowo zaistniał jako państwo, obietnica dana Abrahamowi nabiera szczególnego znaczenia.