Historia sztuki (niem. Kunstgeschichte, ang. art history[1]) – dyscyplina nauk humanistycznych[2], której przedmiotem poznania są sztuki wizualne w ujęciu historycznym[3]; działami historii sztuki są historia architektury, historia malarstwa, historia rzeźby oraz historia sztuki użytkowej (sztuki stosowanej)[3]. Klasyczna zachodnia historia sztuki ogranicza się do zagadnień malarstwa, rzeźby i architektury Europy od paleolitu do współczesności oraz obu Ameryk po 1494 r. Należy odróżnić historię sztuki od krytyki artystycznej czy estetyki, która jest dziedziną filozoficzną skupiającą się na pojęciu piękna[4].