"W pewnym momencie płótna zaczęły stawać się areną wystąpień kolejnych amerykańskich malarzy... To co działo się na płótnie nie było obrazem, lecz wydarzeniem." Harold Rosenberg W latach 40. i 50. XX wieku nowojorscy artyści stworzyli styl malarski, który stał się znany na całym świecie jako ekspresjonizm abstrakcyjny. Dzięki śmiałym wizjom i nowym artystycznym środkom wyrazu, przedstawiciele szkoły nowojorskiej przyczynili sie do rozpowszechnienia w świecie amerykańskiej sztuki oraz do wzrostu jej znaczenia pod koniec XX wieku. W przeciwieństwie do innych nurtów w sztuce współczesnej, termin ekspresjonizm abstrakcyjny nie jest określeniem jednorodnego stylu, lecz raczej pewnej postawy. Postawy, którą charakteryzuje wojowniczy duch i wiara w wolność wypowiedzi. Jednocześnie, ogromne różnice dzielą obrazkowe pismo Marka Tobeya, który uczy się kaligrafii na Dalekim Wschodzie, malarstwo gestu Willema de Kooninga. Dynamiczne action painting Jacksona Pollock i spokojne medytacyjne prace Marka Rothko czy Barnetta Newmana. Jednak wszyscy ci artyści wybierali tematy pełne zaangażowania, w których przedstawianiu najważniejsze były indywidualizm i spontaniczna improwizacja.