Bogusław Schaeffer — jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskich, teoretyk muzyki i autor rozpraw o sztuce, napisał też ponad czterdzieści utworów scenicznych. Kilka z nich to rozbudowane dramaty idei, ponad połowa to komedie o błyskotliwych dialogach, resztę autor sam określał mianem tekstów dla teatru, scenariuszy dla aktorów, partytur scenicznych. Pośród tego bogactwa form najcenniejszą grupę stanowią, w przekonaniu redaktora niniejszego wyboru, te dzieła, których tematem i materią jest sam teatr. Programowo stroniące od aktualnej tematyki społeczno-politycznej, skoncentrowane na języku, budowane na zasadach kompozycji muzycznej, a zarazem bliskie sztuce performansu happeningu, dramaty Schaeffera wydają się ponowoczesną kontynuacją zapomnianych już nieco ambicji awangardy artystycznej minionego stulecia. Może więc ów gest powrotu do źródeł sztuki naszych czasów otwiera je na sztukę przyszłości? Artur Grabowski