Pierwsza edycja Dzienników w języku oryginału, czyli w języku polskim. Musiało minąć ponad 40 lat od śmierci inż. Adam Czerniakowa aby ta edycja doszła do skutku w postaci książki. Autor, który opracował i opatrzył przypisami te Dzienniki, potrafił i ten czas - pozornie stracony - na korzyść obrócić, gdyż upływ lat pozwolił na wytworzenie dystansu, umożliwiającego wyważoną ocenę tak samego autora Dziennika, jak i treści w nim zawartej. Autor od 6 września 1939 codziennie aż do śmierci tworzył osobisty dziennik, zawierający informacje o problemach getta, poleceniach otrzymanych od okupanta, rozmowach, spotkaniach, własnych przeżyciach. Pisany po polsku, został opublikowany po raz pierwszy w Polsce w 1983 (bez brakującego fragmentu obejmującego zapisy od 14 grudnia 1940 do 22 kwietnia 1941; notatnik Czerniakowa obejmujący ten okres zaginął, prawdopodobnie został mu odebrany podczas pobytu w areszcie Gestapo w kwietniu 1941). Tłumaczenie hebrajskie po raz pierwszy opublikował Jad Waszem w Jerozolimie w 1968. 22 lipca 1942, w dniu rozpoczęcia wielkiej akcji likwidacyjnej, odmówił żądaniu kierującego akcją SS-Sturmbannführera Hermanna Höfle podpisania obwieszczenia o przymusowym wysiedleniu Żydów z Warszawy (deportacji do obozu zagłady w Treblince). Następnego dnia, 23 lipca ok. godz. 18.00 popełnił samobójstwo zażywając cyjanek potasu w swoim gabinecie