Światowy Dzień Poezji – jakie utwory wybrać?

W Światowy Dzień Poezji polecamy Wam ciekawą twórczość poetek i poetów, po którą warto sięgnąć. Poezja to często niedoceniany i niszowy gatunek literatury. A jest dla każdego! Łączy w swojej różnorodności, skłania do refleksji, poznania emocji i przeżyć innych oraz poszerzania horyzontów.

„Wiersze wybrane” Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Poezja polska może się poszczycić wspaniałymi poetkami. Jedną z nich jest Maria Pawlikowska-Jasnorzewska uznawana za twórczynię najwybitniejszej liryki kobiecej w literaturze międzywojennej. W swoich utworach poruszała tematy miłości, przemijania, relacji między naturą a człowiekiem. Pisała językiem prostym, bezpretensjonalnym, a w jej wierszach można odnaleźć niepowtarzalny klimat.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Miłość

Wciąż rozmyślasz. Uparcie i skrycie.
Patrzysz w okno i smutek masz w oku…
Przecież mnie kochasz nad życie?
Sam mówiłeś przeszłego roku…

Śmiejesz się, lecz coś tkwi poza tym.
Patrzysz w niebo, na rzeźby obłoków…
Przecież ja jestem niebem i światem?
Sam mówiłeś przeszłego roku.

„Jestem Julią” Halina Poświatowska

W światowy dzień poezji warto wspomnieć o Halinie Poświatowskiej. To wyjątkowa poetka, której twórczość oddaje to z czym musiała mierzyć się przez całe swoje życie wypełnione chorobami. Publikowała wiersze o miłości, samotności i śmierci. Jej poezja charakteryzowała się refleksyjnością.

Halina Poświatowska
*** (Jestem Julią…) 

Jestem Julią
mam lat 23
dotknęłam kiedyś miłości
miała smak gorzki
jak filiżanka ciemnej kawy
wzmogła
rytm serca
rozdrażniła
mój żywy organizm
rozkołysała zmysły

odeszła

Jestem Julią
na wysokim balkonie
zawisła
krzyczę wróć
wołam wróć
plamię
przygryzione wargi
barwą krwi

nie wróciła

Jestem Julią
mam lat tysiąc
żyję –

„Potrzebne do szczęścia” Jan Twardowski

Są różne rodzaje poezji, w której każdy znajdzie coś dla siebie. „Potrzebne do szczęścia” to tomik wydany w 2015 roku z okazji setnych urodzin nieżyjącego już poety, księdza i filozofa.
Twardowski należy do najpopularniejszych współczesnych poetów, potrafiących trafić ze swoim przesłaniem zarówno do najmłodszych, jak i dojrzałych czytelników.

Poezję księdza Twardowskiego cechuje głębokie zrozumienie wątpliwości i słabości natury ludzkiej. Nie brak jej humoru, akceptacji do świata, franciszkańskiej pokory oraz ścisłego związku z wiarą chrześcijańską.

ks. Jan Twardowski
Miłość

Jest miłość trudna
jak sól czy po prostu kamień do zjedzenia
jest przewidująca
taka co grób zamawia wciąż na dwie osoby
niedokładna jak uczeń co czyta po łebkach
jest cienka jak opłatek bo wewnątrz wzruszenie
jest miłość wariatka egoistka gapa
jak jesień lekko chora z księżycem kłamczuchem
jest miłość co była ciałem a stała się duchem
i ta co nie odejdzie – bo znów niemożliwa

„Wybór poezji” Krzysztof Kamil Baczyński

Jeżeli zastanawiacie się, czy warto czytać poezję i po jaką najlepiej sięgnąć, to polecamy „Wybór poezji” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Należał do pokolenia artystów, których młodość przypadła na lata wojny. Jego twórczość była wysoko ceniona przez krytyków i czytelników. Obejmowała tematy patriotyczne, historyczne, filozoficzne i miłosne.

Krzysztof Kamil Baczyński
Elegia o… [chłopcu polskim]

Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.

Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut — zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?

20. III. 1944 r.

„Wystarczy” Wisława Szymborska

Wisława Szymborska – poetka i laureatka nagrody nobla tworzyła poezję osobistą i refleksyjną, nasyconą treściami intelektualnymi. W jej centrum zainteresowania był człowiek, jego przemijanie, bezbronność i miejsce na świecie. Poetka poruszała temat niemożności porozumienia między ludźmi, uwikłania człowieka w tryby historii i podległego prawom biologii. Szymborska pisała prostym, jasnym językiem. Jej twórczość wypełniona była ironią, kpiną, ale także dystansem.

Wisława Szymborska

Są tacy, którzy

Są tacy, którzy sprawniej wykonują życie.

Mają w sobie i wokół siebie porządek.

Na wszystko sposób i słuszną odpowiedź.

Odgadują od razu kto kogo, kto z kim,

w jakim celu, którędy.

Przybijają pieczątki do jedynych prawd,

wrzucają do niszczarek fakty niepotrzebne,

a osoby nieznane

do z góry przeznaczonych im segregatorów.

Myślą tyle, co warto,

ani chwilę dłużej,

bo za tą chwilą czai się wątpliwość.

A kiedy z bytu dostaną zwolnienie,

opuszczają placówkę

wskazanymi drzwiami.

Czasami im zazdroszczę

– na szczęście to mija.