Franciszek z Asyżu, właśc. włos. Giovanni di Pietro di Bernardone, nazywany Biedaczyną z Asyżu (ur. 1181 lub 1182[1] w Asyżu, zm. 3 października 1226 w Porcjunkuli koło Asyżu[2]) – założyciel zakonu franciszkanów, a pośrednio także klarysek i tercjarzy, misjonarz, mistyk średniowieczny, stygmatyk, święty Kościoła katolickiego, uważany za patrona ekologii[3].Franciszek z Asyżu przyszedł na świat w rodzinie bogatego kupca, sukiennika umbryjskiego Pietro di Bernardo di Moricone. Jego matka, Pika, pochodząca z Pikardii, nadała mu na chrzcie imię Jana (Chrzciciela albo Ewangelisty), które ojciec zmienił na Francesco, prawdopodobnie będąc pod ogromnym wrażeniem Francji, w której zawarł korzystne umowy handlowe. Niektóre źródła podają, że Franciszek miał brata o imieniu Anioł. Pierwsze lata swojego życia spędził w Asyżu, uczęszczał tam do parafialnej szkoły przy kościele św. Jerzego, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie[4].