O życiu, śmierci i życiu po śmierci. Elizabeth Kübler-Ross to autorka wielu bestsellerów związanych z trudnym przeżywaniem momentu odejścia. W "Życiodajnej śmierci" uczy nas, jak rozmawiać, kontaktować się z osobami zbliżającymi się do śmierci i z ich bliskimi, jak poznać i zaspokajać ich potrzeby - uczy prawdy, miłości, szacunku w poznawaniu i wspomaganiu człowieka cierpiącego, odkrywa nowe oblicze śmierci otwierającej drogę z "przedżycia" do życia wypełnionego duchowością.

 Jesteśmy głęboko przekonani, iż Konferencja stworzy także okazję do wymiany poglądów na temat rozlicznych dylematów etycznych, prawnych i społecznych pracowników ochrony zdrowia, będących przedmiotem gorących sporów nie tylko w środowisku medycznym, ale w całym społeczeństwie, w tym dotyczących postrzegania metody in vitro, aborcji, donacji, transplantacji, eutanazji, uporczywej terapii, terapii marihuaną? Zgodnie z tezą Epikteta „To nie rzeczy same w sobie nas martwią, ale opinie, które o nich mamy”.

    Podobnie jak w poprzednich Konferencjach mamy nadzieję pokazać, iż śmierć dotyczy nie tylko tych, którzy są ciężko chorzy, ale także osób, które już za życia traktowane jako nieobecne, usunięte na margines, tak jakby nie żyły - osoby starsze, niepełnosprawne, chore psychicznie, z upośledzeniami genetycznymi i te, które są po prostu bezdomne. Idealnie o tym mówią słowa Alberta Schweitzera „Otwórz szeroko oczy i rozejrzyj się, czy ktoś nie potrzebuje trochę czasu, trochę uwagi. Może jest to człowiek samotny albo zgorzkniały, albo chory, albo niedołężny. Może starzec, a może dziecko. Nie pomiń okazji, gdy możesz coś z siebie ludziom ofiarować jako człowiek”.

    Na Konferencji podyskutujemy także o roli religii i jej wpływie na zdrowie, przybliżymy także zadania pracowników ochrony zdrowia w zwalczaniu dyskryminacji, stygmatyzacji, agresji i uzależnień oraz zastanowimy się nad postrzeganiem różnych kultur przez inne narody, ich wizją zdrowia, choroby i śmierci, kulturowymi uwarunkowaniami w poszczególnych dziedzinach medycyny, miejscem medycyny niekonwencjonalnej w terapii oraz dylematami etycznymi w opiece nad pacjentami pochodzącymi z różnych kultur, w myśl twierdzenia Johna Donne „Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon. Bije on tobie…”.

    W tym roku po raz kolejny odbędzie się sesja Cierpienie, śmierć i żałoba zwierząt, gdzie poruszone zostaną tematy związane nie tylko z żałobą zwierząt po utracie właściciela oraz żałoby ludzi po zwierzętach, ale także z terapeutyczną rolą zwierząt, bioetycznymi granicami zadawania bólu zwierzętom podczas eksperymentów naukowych, kulturą traktowania zwierząt w Polsce, przejawami ludzkiego barbarzyństwa wobec zwierząt, cierpieniami zwierząt wykorzystywanych w sporcie, paradygmatami o naturze zwierząt i ich miejscu w rzeczywistości na terenie kultury zachodnioeuropejskiej, czy też miejscem w sztuce. Bo jak twierdzi Ellenor H. Potter „Zabawne, że psy i koty znają wnętrze człowieka lepiej niż inni ludzie”, czy Edward Abb „Na świecie nie ma lepszego psychiatry od szczeniaka liżącego cię po twarzy”.

    Gwarantujemy także, że uczestnicy Konferencji znajdą okazję do podziwiania malowniczych podlaskich widoków, czystego powietrza, relaksującego działania lasów sosnowo-świerkowych i nienaruszonej natury.