Tom I - 442 s. 

Tom II - 531 s.

Książka traktuje o życiu i obyczajach najróżniejszych zwierząt. Tom pierwszy obejmuje pierwotniaki, bezkręgowce, ryby, płazy oraz gady. Tom drugi obejmuje ptaki oraz ssaki. Alfred Edmund Brehm (2 lutego 1829 r. W Unterrenthendorf, obecnie nazywane Renthendorf - 11 listopada 1884 r. W Renthendorf) był niemieckim zoologiem, pisarzem, dyrektorem ogrodów zoologicznych i synem Christiana Ludwiga Brehma, sławny pastor i ornitolog. Poprzez tytuł książki Brehms Tierleben, który był współautorem Eduarda Pechuëla-Loesche, Wilhelma Haacke'a i Richarda Schmidtleina, jego nazwisko stało się powszechnie używanym słowem dla popularnej literatury zoologicznej. Alfred Brehm został wychowany w małej wiosce w Turyngii Unterrenthendorf jako syn ministra Christiana Ludwiga Brehm'a i jego drugiej żony, Berthy. Christian Ludwig Brehm zyskał sobie opinię ornitologa dzięki publikacjom i bogatej kolekcji wypchanych ptaków. Zbiór, który odbył się w plebanii i składający się z ponad 9 000 zabitych ptaków, rzucił okiem na świat europejskich ptaków. Badania jego ojca dały Brehmowi zainteresowanie zoologią, ale na początku chciał zostać architektem. Wiosną 1844 r. Rozpoczął naukę u budowniczego w Altenburgu. Kontynuował tam studia do września 1846 r., Kiedy wyjechał do Drezna, aby studiować architekturę; zatrzymał się jednak po dwóch semestrach, ponieważ Johann Wilhelm von Müller, znany ornitolog, szukał towarzysza podczas afrykańskiej wyprawy. Brehm rozpoczął ekspedycję 31 maja 1847 r. Jako sekretarz i asystent von Müllera. Wyprawa zabrała go do Egiptu, Sudanu i Półwyspu Synaj; dokonane odkrycia były tak ważne, że w wieku zaledwie 20 lat został członkiem Niemieckiej Akademii Naukowców Naturalnych Leopoldina. Po powrocie w 1853 r. Rozpoczął naukę przyrodniczą na Uniwersytecie w Jenie. Podobnie jak jego brat Reinhold, aktywnie działał w studenckim oddziale Saxonia Jena; ze względu na jego wyprawę do Afryki Północnej, otrzymał przydomek Faraon od swoich kolegów z korpusu. Ukończył cztery semestry w 1855 r., Aw 1856 r. Odbył dwuletnią podróż do Hiszpanii z bratem Reinholdem. Potem osiadł w Lipsku jako niezależny pisarz i napisał wiele naukowych popularyzacji dla Die Gartenlaube i innych czasopism. Poza tym odbył wyprawę do Norwegii i Laponii w 1860 roku. W maju 1861 r. Brehm poślubił swoją kuzynkę Mathilde Reiz, z którą miał pięcioro dzieci. Ponieważ chciał podróżować, w 1862 roku przyjął zaproszenie księcia Ernsta II z Saxe-Coburg-Gotha, aby towarzyszył mu w podróży do Abisynii. Następnie Brehm wyruszył do Afryki, a także do Skandynawii i Syberii. Jego eseje i raporty wypraw ze świata zwierząt zostały dobrze przyjęte przez wykształconą burżuazję; z tego powodu zlecił go redaktor Bibliografisches Institut, Herrmann Julius Meyer, aby napisać dużą pracę wielowymiarową w świecie zwierząt. Książka ta stała się znana na całym świecie jako Brehms Tierleben [1] (lub, w języku angielskim, Brehm's Life of Animals). Chociaż etologia Brehma nie jest już postrzegana jako poprawna, tytuł jego utworu wciąż jest hasłem.