Praca nad komiksem historycznym przypomina pracę archeologa - to nieustanne odkrywanie kolejnych warstw, które prowadzą jedynie do warstw następnych; stopniowe zanurzanie się w labiryncie powiązań, tropów, kolejnych ścieżek wydrążonych przez czas; wędrówka, która nie ma końca, bo każda odkryta warstwa jest zupełnie inna niż poprzednia.

Kiedy rok temu przystępowałam do pracy nad Złotymi pszczołami, przez długi czas szukałam klucza do opowieści, które miałyby przenieść czytelnika do barwnego, ale i bardzo skomplikowanego świata międzywojennej żydowskiej Warszawy. Zdecydowałam, że chcę opowiedzieć historie o ludziach, którzy w tym mieście żyli. Każdy z moich bohaterów: Ita Kalisz, Jakób Mortkowicz, Jerzy Gelbard, Roman Sigalin, Izabela Stachowicz, Guta Berliner, Natan Rapaport czy Abraham Rotfarb, zostawił po sobie jakiś ślad, który odłożył się, czasami cieńszą, a czasami grubszą warstwą w historii miasta. Często były to ślady, które urwały się nagle - tak jak w przypadku tragicznych okupacyjnych losów Gelbarda i Sigalina (Luksusowe duo) czy śmierci Mortkowicza (Kłosy między kartkami). Czasami poszczególne ludzkie historie kończyły się happy endem, jak w przypadku Izabeli Stachowicz (Lotem Czajki), Guty Berliner (Dziewczyna z fotografii), Ity Kalisz (Złote pszczoły) czy Abrahama Rotfarba (Przemiana).

Tytuł antologii odwołuje się do symboliki pszczoły. Pszczoła symbolizuje pracowitość, mądrość, posłuszeństwo, ale i nieśmiertelność. Pomiędzy rokiem 1939 a 1945 ten bogaty, różnorodny, mieniący się tysiącem odcieni i refleksów świat przestał istnieć. Zostały po nim odpryski, strzępy, ślady i warstwy, które wraz z upływem czasu straciły na wyrazistości, wyrwane z kulturowego i historycznego kontekstu. Pisząc poszczególne opowieści, składające się na tę antologię, starałam się, by ten świat, choć na krótki czas lektury, przestał być anonimowy - na powrót przemówił nazwiskami, adresami, kamienicami, pomnikami, fotografiami, datami.