Złote oczy to napisana w formie listów książeczka o małym chłopcu, u którego stwierdzono białaczkę. Maria Giovanna Marchesin, matka i zarazem autorka, dzieli się z czytelnikiem swoimi przeżyciami z okresu leczenia jej syna. Ukazuje pięciomiesięczny okres zmagań z wyniszczającą jego organizm chorobą. Na szczególną uwagę zasługuje pełna poświęcenia postawa matki, czuwającej niemal przez cały czas trwania terapii przy swoim dziecku, i jej głęboka wiara w cud wyzdrowienia. Złote oczy to książka dla tych, którzy zechcą posłuchać o tym, że można zawsze znaleźć promyk nadziei, nawet w największych ciemnościach, że można się go złapać i coraz więcej nim żyć w codzienności, aby w końcu dotrzeć do zwycięstwa, zostawiając za sobą noc i odnajdując się ponownie w świetle dnia.