1. Tomek w grobowcach faraonów - 292 s., 1993 r. 2. Tomek w krainie kangurów - 241 s., 1993 r. 3. Tomek u źródeł Amazonki - 237 s., 1991 r. 4., Tomek na wojennej ścieżce - 235 s., 1993 r. 5. Tomek na tropach Yeti - 276 s., 1991 r. 6. Tomek na czarnym lądzie - 245 s., 1993 r. 7. Tajemnicza wyprawa Tomka - 245 s., 1991 r. 8. Tomek w Gran Chaco - 237 s., 1994 r. Alfred Szklarski (ur. 21 stycznia 1912 w Chicago, zm. 9 kwietnia 1992 w Katowicach) – polski pisarz specjalizujący się w literaturze podróżniczo-przygodowej dla młodzieży, popularyzator wiedzy o polskich podróżnikach i przyrodnikach. Autor cyklu powieści o Tomku Wilmowskim. Publikował także pod pseudonimami Alfred Bronowski, Fred Garland, Alfred Murawski, Roman Szklarski, Henryk Szklarski. Urodzony w Chicago, w Stanach Zjednoczonych jako syn Andrzeja Szklarskiego, działacza Organizacji Bojowej PPS zmuszonego w 1908 do emigracji, oraz Marii z domu Karkosik. Jako szesnastolatek przeniósł się wraz z matką do Polski. Od 1928 mieszkał w rodzinnym mieście matki – Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932–1938 studiował w Szkole Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym. Podczas podczas poznał swoją przyszłą żonę Krystynę W latach okupacji opublikował pod pseudonimem Alfred Murawski erotyczne powieści dla dorosłych Miłość marynarza i Piękna nieznajoma, a pod pseudonimem A. Murawski opublikował trzy przygodowe powieści dla dorosłych: Żelazny pazur (1942), Krwawe diamenty (1943) i Tajemnica grobowca (1944). Powieści te były drukowane w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta. Od sierpnia 1944 był żołnierzem Armii Krajowej, pod pseudonimem „Szklarz” brał udział w powstaniu warszawskim. Następnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a od lutego 1945, aż do śmierci, w Katowicach.