Tom I: 1882 - 1886, 1953 r. - 562 s., 

Tom II: 1886 - 1887, 1954 r. - 642 s.,

Tom III: 1888 - 1891, 1956 r. - 701 s.

Dzienniki – dziennik Stefana Żeromskiego wydany w latach 1953–1956 w Warszawie przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”. Pisarz zaczął je pisać w 1882 roku, w wieku osiemnastu lat. Prowadził je do 1891 roku. Nie planował przeznaczać ich do druku. Zostały one opublikowane po śmierci autora w latach 1953-1956 stając się wydarzeniem literackim. Uważane przez wielu krytyków (m.in. Kazimierz Wyka) za utwór ujawniający największe i najpiękniejsze strony jego pisarstwa. Utwór stanowi źródło wiadomości o życiu pisarza, jego pierwszych krokach w tym zawodzie oraz obyczajowości w ziemiańskich i szlacheckich dworach, gdzie Żeromski pracował jako korepetytor.